- merbut
- (A.)[ طﻮﺑﺮﻡ ]bağlı.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
merbut — sf., Ar. merbūṭ 1) Bağlı, bağlanmış Kulaklarında yekdiğerine beyaz ibrişimle merbut pırlanta, ufak menekşe abdest küpeleri... H. R. Gürpınar 2) İlişik, ilişkin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller merbut olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MERBUT — Bağlı. Rabtedilmiş. Mensub. Ekli. Ulaşmış, bitişmiş, bitişik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
merbut — bağlı … Hukuk Sözlüğü
merbut olmak — bağlı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
NA-MERBUT — f. Rabıtasız, mânâsız, anlamsız, saçma sapan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
baglıg — merbut, makid, mutâlik, mesdud, mevkuf, mekful … Çağatay Osmanlı Sözlük
kipleşmek — merbut olmak, yakın olup söz söylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tutaş — merbut, bitişik … Çağatay Osmanlı Sözlük
MERBUTAN — Merbut olarak. Bağlanmış ve ekli olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERBUTÂT — (Merbut. C.) Rabt olunup bağlanmış şeyler. Ekli ve bağlı şeyler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük